موسیقی سنتی ایرانی، همچون آیینه‌ای است که روح و تاریخ این سرزمین را بازتاب می‌دهد. این موسیقی، که در دل خشت‌خشت شهرهای کهن و نغمه‌های دشت‌های بی‌کران ریشه دوانده، پژواکی از عشق، حماسه و عرفان است.

مقام‌ها و دستگاه‌های موسیقی ایران، همچون دریای بی‌انتهایی از نغمه‌ها، روایتگر قصه‌هایی از روزگاران کهن‌اند. هر دستگاه، دفتری از احساسات بشری را ورق می‌زند و هر گوشه، دروازه‌ای به سوی عالمی پر رمز و راز است. ردیف‌های موسیقی، میراث گرانبهایی هستند که از اساتید بزرگ به ما رسیده‌اند و هر گوشه از آن، بیانگر فلسفه‌ای ژرف در باب زندگی است.

سازهای موسیقی ایرانی همچون تار، سه‌تار، کمانچه، و سنتور، وسیله‌ای برای انتقال این احساسات هستند. نوای گرم و صمیمی آن‌ها گویی روایتی از سرنوشت بشری را در گوش جان شنونده زمزمه می‌کند. موسیقی سنتی ایران، نه‌تنها هنر، بلکه راهی برای بیان عمیق‌ترین احساسات انسانی است، راهی که قلب را تسخیر کرده و روح را در آغوش می‌گیرد.